Tarczownik (pawężnik) – średniowieczny żołnierz, którego głównym zadaniem było osłanianie innych żołnierzy (np. łuczników, kuszników) przed atakiem wroga za pomocą dużej tarczy, np. pawęży. Ważną rolę odgrywał w XV-wiecznym wojsku husyckim. We wczesnośredniowiecznej Polsce: podstawowa jednostka wojskowa, piechota słowiańska. Słowiańscy tarczownicy wyposażeni byli w włócznie, topory oraz tarcze. NASZYM ZADANIEM JEST BRONIĆ INNYCH I ZABIJAĆ Z CHAŁASEM.