Dywizjon 303 w Bitwie o Anglię[edytuj]
Pierwsze zwycięstwo Dywizjonu 303 miało miejsce 30 sierpnia 1940, jeszcze przed oficjalnym uzyskaniem gotowości bojowej. Podczas lotu treningowego Ludwik Paszkiewicz odłączył się i zestrzelił myśliwiec Messerschmitt Bf 110[2]. Po tej walce, skierowano następnego dnia dywizjon na front.
Dywizjon 303 zaliczany jest do najlepszych jednostek myśliwskich II wojny światowej. W czasie Bitwy o Wielką Brytanię w 1940 roku przypisywano mu 126 pewnych zestrzeleń zaliczonych oficjalnie podczas wojny, co stawiało go na pierwszym miejscu wśród dywizjonów myśliwskich biorących udział w bitwie. Po wojnie jednak okazało się, że suma zwycięstw zaliczonych pilotom alianckim jest ok. półtorakrotnie wyższa od rzeczywistych strat niemieckich (zawyżone z różnych przyczyn zgłoszenia jednostek myśliwskich były regułą w praktycznie wszystkich konfliktach). Niewątpliwym jest, że wynik 126 zestrzeleń Dywizjonu 303 jest znacznie zawyżony, lecz mimo to był on jednym z najlepszych dywizjonów alianckich. Brytyjski historyk John Alcorn uznał 44 zwycięstwa za na pewno potwierdzone, co stawia dywizjon na czwartym miejscu wśród dywizjonów bitwy o Anglię (po dywizjonach 603 – 57,8 zwycięstw, 609 – 48 i 41 – 45,33 zwycięstw, wszystkie one latały jednak na nowocześniejszych Supermarine Spitfire'ach[3]. Dywizjon 303 natomiast był najlepszym dywizjonem z latających na starszych myśliwcach Hawker Hurricane. Biorąc pod uwagę, że te zwycięstwa odniesiono w ciągu 17 dni walk, był on także najskuteczniejszym dywizjonem alianckim (2,6 zwycięstwa dziennie), z wysokim stosunkiem zwycięstw do strat 2,8:1. Niemniej jednak, cytowany John Alcorn nie był w stanie przyznać 30 zwycięstw nad Niemcami żadnemu konkretnemu dywizjonowi z uwagi na zbieg roszczeń, dlatego liczba zwycięstw Dywizjonu 303 najprawdopodobniej była wyższa – zdaniem Jerzego Cynka, ok. 55-60, co mogło istotnie stanowić najlepszy wynik dywizjonu alianckiego[3]. Jednocześnie warto podkreślić, iż Dywizjon 303 oraz inne polskie jednostki zostały wyróżnione przez legendarnego pilota brytyjskiego, Douglasa Badera, który twierdził, iż Polskie Skrzydła są najskuteczniejsze (sam dowodził grupą pilotów złożoną z Kanadyjczyków przynależących do 242. Dywizjonu Myśliwskiego).Dowódcy[edytuj]



Piloci Dywizjonu 303
ogólne dowództwo (brytyjskie) 2 sierpnia 1940 – S/Ldr Ronald Gustave Kellett, przekazane S/Ldr (kpt.) Adamowi Kowalczykowi 1 stycznia 1941
2 sierpnia 1940 – S/Ldr (mjr) Zdzisław Krasnodębski
7 września 1940 – F/O (por.) Witold Urbanowicz
22 października 1940 – F/O (por.) Zdzisław Henneberg
15 października 1940 – F/O (płk.) Jan Leszczyński
7 listopada 1940 – S/Ldr (kpt.) Adam Kowalczyk
20 lutego 1941 – S/Ldr (por.) Zdzisław Henneberg
13 kwietnia 1941 – F/Lt (por.) Adrian Leś
5 maja 1941 – S/Ldr (kpt.) Wacław Łapkowski
3 lipca 1941 – S/Ldr (kpt.) Tadeusz Arentowicz
9 lipca 1941 – S/Ldr (kpt.) Jerzy Jankiewicz
21 listopada 1941 – S/Ldr (por.) Wojciech Kołaczkowski
7 maja 1942 – S/Ldr (kpt.) Walerian Żak
19 maja 1942 – S/Ldr (por.) Jan Zumbach
1 grudnia 1942 – S/Ldr (por.) Zygmunt Witymir Bieńkowski
4 lipca 1943 – S/Ldr (kpt.) Jan Falkowski
21 listopada 1943 – S/Ldr (kpt.) Tadeusz Koc
25 września 1944 – S/Ldr (kpt.) Bolesław Drobiński
1 lutego 1946 – S/Ldr (mjr) Witold Łokuciewski (do rozwiązania.Lotniska[edytuj]

2 sierpnia 1940 – Northolt
11 października 1940 – Leconfield
3 stycznia 1941 – Northolt
17 lipca 1941 – Speke
7 października 1941 – Northolt
15 czerwca 1942 – Kirton-in-Lindsey
16 sierpnia 1942 – Redhill
20 sierpnia 1942 – Kirton-in-Lindsey
1 lutego 1943 – Northolt
5 lutego 1943 – Heston
3 marca 1943 – Debden
12 marca 1943 – Heston
26 marca 1943 – Martlesham Heath
8 kwietnia 1943 – Heston
1 czerwca 1943 – Northolt
12 listopada 1943 – Ballyhalbert
30 kwietnia 1944 – Horne
19 czerwca 1944 – Westhampnett
27 czerwca 1944 – Merston
9 sierpnia 1944 – Westhampnett
25 sierpnia 1944 – Coltishall
4 kwietnia 1945 – Andrews Field
16 maja 1945 – Coltishall
9 sierpnia 1945 – Andrews Field
28 listopada 1945 – Turnhouse
4 stycznia 1946 – Wick
3 marca 1946 – Charterhall
23 marca 1946 – Hethel (do rozwiązania).Podstawowe wyposażenie[edytuj]

8 sierpnia 1940 – Hurricane I (m.in. sierpień 1940 roku: L1696 -T; początek września, Eskadra "A": P3700 -E, P3974, R2688, R4178 -G, V7244 -C, Eskadra "B": P2985, P3975 -U, R4175 -R, R4179, V7235; później: L2026 -Q, L2099 -O, N2460 -D, P3120 -A, P3544 -H, P3939 -H, V6684 -F, V7067 -T, V7235 -M; listopad: V6577 -P, V7384 -H, V7503 -U, V7504 -G, V7624 -B; grudzień 1940 – luty 1941 roku: N2661 -J, P3162 -T, P3585 -C, P3814 -Y, R4081 -O, V6533 -R, V6637 -G, V6757 -E, V6956 -C, V7182 -U, V7466 -S, V7606 -A, V7619 -M, V7644 -Z, V7727 -H, W9129 -W); od 13 lipca 1941 do 24 sierpnia 1941 znowu Hurricane I (m.in P3932 -RF-C)
22 stycznia 1941 – Spitfire I (m.in. N3026 -A, N3108 -P, N3122 -Y, N3285 -J, P9519 -M, R6972 -N); 3 marca 1941 – Spitfire IIA (m.in. P7546 -T, P7786 -C, P7858 -H, P7989 -U, P8039 -R, P8040 -D, P8041 -E, P8073 -Z); 20 maja 1941 – Spitfire IIB (m.in. P8208 -F, P8325 -B, P8329 -P, P8330 -D, P8331 -M, P8333 -S, P8334 -E, P8335 -R, P8336 -W, P8346 -T, P8382 -C, P8385 -A, P8507 -V, P8524 -H, P8531 -Y, P8567 -D, P8642 -X, P8672 -F); od 25 sierpnia 1941 do 6 października 1941 znowu Spitfire I (m.in. P9429, R6773 -P)
7 października 1941 – Spitfire VB (m.in. w końcu 1941 roku i w 1942 roku: W3229 -D, W3506 -U, W3765 -P, W3795 -N, W3893 -K, AA882 -G, AA908 -A, AA940 -B, AB174 -Q (Mk VC), AB183 -A, AB824 -S, AB899 -C, AB906 -W, AB929 -R, AD116 -H, AD138 -T, AD179 -F, AD455 -V, BL375 -J, BL432 -K, BL672 -M, BM144 -D, EN951 -D)
1 czerwca 1943 – Spitfire F IXC (m.in. BS451 -M, BS506 -O, BS513, EN172 -J, MA222 -A, MA314, MA593 -Y, MA740 -R, MA754 -K)
12 listopada 1943 – Spitfire VB i Spitfire VC oraz Spitfire LF VB i Spitfire LF VC (m.in. Spitfire VB i Spitfire VC: W3380, AA751, AA937, AB272 -D, AD198 -W; Spitfire LF VB i Spitfire VC: AB271, AD237, AD295, AD317, AR513, BL385, BL464, BM207)
18 lipca 1944 – Spitfire F IX, Spitfire LF IX i Spitfire HF IX (m.in. Spitfire F IX: BS348, BS408, EN122, EN182 -H, EN526 -A, MA528 -E, MA814 -Q, MH692 -C, MH823, MH910 -G; Spitfire LF IX: MH777 -N, MJ120, MJ216; Spitfire HF IX: MK694, ML339)
4 kwietnia 1945 – Mustang IV i Mustang IVA (m.in. KH663 -L, KH669 -P, KH770 -Y, KH825 -C, KM112 -D, KM186 -A, KM191 -Z, KM220 -G, KM237 -R, KM297 -K)